Verhalen delen

Enorme stenen zijn het. Als je ze telt, zijn het er twaalf. Langs de oever van de Jordaan. Als vanzelf vraag je je af waar die stenen vandaan komen? Dan hoor je het verhaal.

(Stenen op de foto zijn niet de bewuste stenen uit de Jordaan)

 Die stenen? Die komen van de Jordaanbodem. Lang geleden stond, aan de overzijde van de rivier de Jordaan, het volk Israël. Na een jarenlange zwerftocht door de woestijn, stonden ze op het punt om Kanaän binnen te trekken. Maar, hoe moest dat? Eerste hindernis vormde in ieder geval de snel stromende Jordaan. Geen brug bood uitkomst. Geen doorwaadbare plek was te vinden. Toch moest een heel volk de Jordaan over om Kanaän binnen te kunnen gaan.

 Wonderlijke opdracht

Toen ontving Jozua, de leider van het volk, een wonderlijke opdracht van God. ‘Laat de priesters van de Heere, afdalen in de rivier. Op hun schouders moeten zij de ark dragen. Een gouden kist, waarop de heerlijkheid van de Heere, rust. Zodra de voeten van de priesters afdalen in het water, zal het water stoppen met stromen. Als een grote dam zal het water blijven staan. Daarna kan het volk de Jordaan oversteken.

 Gedenkstenen

Twaalf mannen mogen van de rivierbodem een steen meenemen als een blijvende herinnering voor het volk om dit grote wonder van God nooit meer te vergeten.’ (Jozua 3 en 4) En zo staan daar die stenen, om generatie na generatie het verhaal door te vertellen. Het verhaal van Gods wonderlijke daden.

Hoop

Daarom willen wij ook elke week een verhaal delen. In Psalm 78 staat dat we elkaar de verhalen van Gods grote daden moeten blijven vertellen. Want verhalen doen iets met ons. Ze nestelen zich in ons geheugen. Ze voorkomen dat we God vergeten. En ze zorgen voor perspectief. In ons hart wordt hoop geboren. Hoop op God!

“Wie maar de goede God laat zorgen
en op Hem hoopt in ’t bangst gevaar,
is bij Hem veilig en geborgen,
die redt Hij Godd’lijk, wonderbaar;
wie op de hoge God vertrouwt,
heeft zeker op geen zand gebouwd.”