Van bloemengeuren tot aanbidding

Samen verwonderen we ons over het koolzaad en fluitenkruid dat, als vanuit het niets, ineens opschiet. Het zonlicht dat door het ontluikende groene blad vriendelijk over het pad valt. Ons dagelijkse fietstochtje naar school verandert in een moment van aanbidding.

Bedachtzaam komt het er uit. ‘Mama, er is toch ook een lied met bloemengeuren? Ruikt u de bloemen ook? Het ruikt een beetje  naar onze vakantieplek.’ Inderdaad! Het fluitenkruid trekt zomaar het laatje vakantie in ons geheugen open. Maar ook de herinnering aan dat lied. ‘Dank U voor alle bloemengeuren, dank U voor ieder klein geluk, dank U voor alle heldere kleuren. Dank U voor muziek.’

Klein geluk

Als ik later terug fiets, zingt het kinderlied als een refrein verder in mijn hoofd. ’t Is net of het mijn ogen ervoor geopend heeft om ‘ieder klein geluk’ te zien. Ik hoor de vogels fluiten. Ik voel de warmte van de zon op mijn huid. De mensen die ik passeer, groeten me hartelijk. Ik voel me onderdeel van een gemeenschap. Ik geniet van de wind door mijn haren.

Groot geluk

Bovenop al dit ‘kleine geluk’ realiseer ik me dat ik ook nog eens Goede Vrijdag en Pasen mag gaan vieren. Het feest waarop we ontvangen wat we absoluut niet verdienen. Het grote geluk. ‘Dank U voor wat ik niet verdiende, al wat U mij geeft.’ ‘Al wat Ú mij geeft’. Zo absoluut onverdiend. Zo duur gekocht. Openbaring 5: 9 Eeuwig leven. Vertrouwelijke omgang met God. Vergeving. Reiniging. Vriendschap met God. Johannes 3: 36

Ik kan er niet bij. Dat Jezus beroofd wilde zijn van elk geluk. Filippenzen 2: 7 en 8 Dat Hij wilde hangen tussen hemel en aarde. Uitgespuugd door de mensen. Verlaten van God, Zijn Vader. Mattheüs 27: 46 Om het mogelijk te maken dat het weer goed komt tussen God en mij. Dat is het ‘grote geluk’ waarin God ook jou wil laten delen. Echt waar! 2 Korinthe 5: 20 en 21

Gescheurde gordijnen

God heeft het onderstreept op de sterfdag van Zijn Zoon. Precies op het moment dat Jezus de laatste adem uitblies, gebeurde er in de tempel in Jeruzalem iets wonderlijk geheimzinnigs. De grote, zware gordijnen die de toegang tot de allerheiligste plaats in de tempel versperden, scheurden plotsklaps van boven naar beneden. Mattheüs 27: 51 God opende de toegang naar vertrouwelijke omgang met Hem.

Eeuwenlang zou het je je leven gekost hebben om die zware gordijnen te passeren. Geen mens kon de heilige God ontmoeten en blijven leven. Maar nu doet God Zelf de gordijnen met een grootse armzwaai aan de kant. Hij geeft je vrijmacht om tot Hem te komen. In Jezus’ Naam.

Ik weet het zeker. Als je tot Hem gaat, vind ook jij het ‘grote geluk’. Vrede met God. En daarbovenop ook nog eens, bloemengeuren, heldere kleuren en muziek.

Geschreven door: Jannette Harskamp-Vermeer