Ontmoeting met Jezus

Heb je Jezus weleens ontmoet? Dat je de vriendelijkheid in Zijn ogen zag? Aanvaarding proefde in Zijn spontane omhelzing? Ik zie je fronsen. Jezus ontmoet? Hij is toch in de hemel? Leefde eeuwen terug. Waar zou ik Hem tegen moeten komen?

Het overkwam mij een keer. Ik belde aan bij een weduwvrouw in ons dorp. Ze had wat spullen voor Oekraïense vluchtelingen. Hartelijk werd ik door haar pleegzoon gevraagd binnen te komen. Eenmaal in de kamer, sloot de oude vrouw me spontaan in haar armen. Ze knuffelde me. En toonde zich blij verrast om mij te ontmoeten. Het raakte me.

Ik proefde oprechtheid. Maar ook iets van onvoorwaardelijke liefde. Ik weet het zeker. Wie ook maar haar huis binnenkomt, wordt zo begroet. Deze vrouw heeft lief. Wie je ook bent. Hoe je ook in het leven staat.

Waddinxveense weduwe

Mooi verhaal, zeg je, maar dat was Jezus toch niet? Dat was een Waddinxveense weduwe. Ja en nee. Inderdaad werd ik liefdevol ontvangen door een oudere vrouw. Maar deze vrouw heeft de Heere Jezus lief. Ze is een gelovige. En nu woont Jezus in haar. Dat is wat de Bijbel leert.

Met Pinksteren hebben we dit herdacht. Dat God Zijn Geest heeft gegeven in Zijn gelovigen (Johannes 14: 16 en 17 en Handelingen 2). Sinds de eerste Pinksterdag, 50 dagen na Jezus’ opstanding uit de dood, neemt de Geest van Christus intrek in elk hart dat zich aan Jezus overgeeft. In de Bijbel staat dat God de Geest van Zijn Zoon heeft uitgezonden in het hart van Zijn kinderen (Galaten 4: 6).  

Aan Jezus gelijk

En zo kan het dus gebeuren dat je Jezus daadwerkelijk ontmoet. Ontmoet in Zijn gelovigen. Hoe dichter christenen leven bij Jezus, hoe meer zij zich voeden met Jezus’ woorden en Jezus door Zijn Geest in Zich laten werken, hoe meer er van Jezus zichtbaar wordt in hen (Johannes 14: 23). Gelovigen gaan dan steeds meer op Hem lijken. Ze worden zoals Hij. Vriendelijk, goed en liefdevol. Ze kunnen zichzelf beheersen, zijn zachtmoedig en geduldig, zoeken vrede en zijn blij (Galaten 5: 22). Dat is de vrucht van de Heilige Geest in hen.

Stefanus

In de Bijbel komen we zo’n gelovige tegen. Stefanus heet hij. De Bijbel zegt over hem dat hij vol is van geloof en van de Heilige Geest (Handelingen 6: 5, 8 en 10). Inderdaad. Wat wordt er veel van Jezus zichtbaar in hem. In zijn leven, maar zeker ook in zijn sterven. We lezen dat hij gestenigd wordt. En, terwijl de stenen hem om de oren vliegen, bidt hij. Met dezelfde woorden op de lippen als Zijn stervende Meester. Het is een gebed voor zijn vijanden. Een gebed doorspekt van liefde. Hij vraagt om vergeving voor zijn moordenaars. ‘Heere, reken hun deze zonde niet toe’ (Handelingen 7: 60).

Ik weet niet hoe dat bij jou binnenkomt. Maar dan smelt toch je hart? Dan word je toch als een magneet naar Jezus getrokken? Zoveel liefde. Zoveel vergevingsgezindheid. Dat is het geheim van het echte christenleven.

Geschreven door: Jannette Harskamp-Vermeer
Reacties welkom op: evangeliewoord@outlook.com