Levend bewijs

Mensen die niet in God willen geloven, zeggen nogal eens: “Ik merk niet dat Hij er is. Kijk, als ik nou een wonder zou meemaken, dan wil ik best in Hem geloven, maar ja… dat gebeurt niet.” Die mensen moeten eens naar Israël kijken. Dan zien ze het levende bewijs dat wonderen bestaan. 

Dat de Joden 75 jaar geleden een eigen land kregen, en daar nog steeds welvarend zijn, voorspelde de Bijbel al duizenden jaren geleden. Het is een geschiedenis die vooral Gods trouw aan Zijn volk laat zien, en daarmee tot steun is voor alle mensen die in de God van Abraham, Izak en Jakob geloven.

Wie had gedacht dat Israël ooit zou terugkeren naar het land dat in 70 na Christus werd geplunderd? Dat was tegen alle verwachtingen in. De Romeinen verwoestten Jeruzalem. De Joden werden over de hele wereld verspreid (diaspora). Dat zou bijna 2000 jaar lang zo blijven. Door alle eeuwen heen werden ze vervolgd; in de middeleeuwen kregen ze de schuld van de pest, onder Hitler werden ze zelf aangewezen als ‘de pest’.
En toen gebeurde er een wonder. In de nasleep van de Tweede Wereldoorlog mocht het volk, na zo veel verdrukking, terugkeren naar huis. Als een soort wedergeboorte. Maar ook na 1948 kregen de Joden met tegenstand te maken. Moslims wilden (en willen nog steeds) hun natie van de kaart vegen. In hun optiek moet een gebied dat ooit door moslims is ingenomen altijd worden heroverd. Pas dan stopt het conflict.
Israël kreeg daardoor oorlog na oorlog over zich heen. Gezien het verschil in aantallen soldaten en materieel hadden de moslims makkelijk moeten winnen, maar dat gebeurde niet. Israël wist zelfs gebied op de moslims te veroveren!

In die oorlogen gebeurden er wonderen. Wie daar meer over wil weten, moet de documentaire van onderzoeksjournalist Michael Greenspan (Against all odds, 2005) maar eens bekijken. Daarin vertellen strijders van beide(!) zijden over onverklaarbare gebeurtenissen. Twee voorbeelden:
- Tijdens de Yom Kippoer-oorlog kwam een groepje Israëlische soldaten, dat op de vlucht was voor het Syrische leger, in een mijnenveld terecht op de Golan-hoogte. Plotseling stak er vanuit het niets een sterke wind op, die de begraven mijnen blootlegde, zodat men veilig kon oversteken.
- Tijdens diezelfde oorlog gaf een complete Egyptische colonne zich over aan slechts één Israëliër. De Egyptenaren beweerden dat ze tegenover duizenden soldaten stonden; als in een soort luchtspiegeling.

Nog steeds wordt Israël wonderlijk beschermd. Palestijnen lanceren bijna wekelijks raketten op Israëlische steden. Toch komt het merendeel daarvan – als ze niet worden onderschept – op leegstaande gebouwen, straten of buiten de stad terecht. Zelfs wanneer huizen worden geraakt, lopen de bewoners vaak alleen lichte verwondingen op.
Ondanks alle tegenstand werd Israël een bloeiende staat. Het dorre, droge gebied werd een vruchtbaar land. Van een land met 80% woestijn groeit Israël uit tot één van de grootste exporteurs van groenten en bloemen wereldwijd.
Ook op het gebied van kennis en technologie doet Israël het goed. Israëlische universiteiten staan altijd in de top van ‘beste universiteiten ter wereld’. Vergeleken met andere landen heeft Israël, procentueel gezien, het grootste aandeel in de ontwikkeling van medicijnen en nieuwe technologie.

Dat Israël en Bijbelse profetieën hand in hand gaan, blijkt uit de oprichting van de staat in 1948. De profeet Jesaja schreef het volgende (66:8): ‘Wie heeft ooit zulks gehoord? Wie heeft dergelijks gezien? Zou een land kunnen geboren worden op een enigen dag? Zou een volk kunnen geboren worden op een enige reize? Maar Sion heeft weeën gekregen, en zij heeft haar zonen gebaard.’ Dat zou op de vorming van de staat Israël kunnen slaan, die ‘op een dag’ plaatsvond (14 mei 1948) door David Ben-Goerion.
En Jesaja zegt (bijna drieduizend jaar geleden!) nog meer over Israël en het Joodse volk. Hij voorzegt dat de Joden uit alle landen zullen terugkeren naar Israël (11:10-14). Een andere profeet, Jeremia, beschrijft tweeënhalf duizend jaar geleden hoe dat zal gaan gebeuren (16:16).

Wie een wonder wil zien, moet dus naar Israël kijken. En wie wil zien op welk punt we in de wereldgeschiedenis staan ook. Nu Israël weer een staat is, geloven veel christenen dat de laatste dagen niet ver weg zijn. De voetstappen van Jezus zijn hoorbaar. Hij komt om de mensheid te oordelen; om eeuwig leven, rust en vrede te geven aan Zijn kinderen, maar ook een eeuwige dood aan de mensen die Hem op aarde niet als hun Koning wilden zien.

Kies dan vandaag wie je dienen zult. Er is nog tijd!

 Ziet, ik zal zenden tot veel vissers, spreekt de Heere, die zullen hen vissen; en daarna zal ik zenden tot veel jagers, die zullen hen jagen, van op allen berg, en van op allen heuvel, ja, uit de kloven der steenrotsen (Jeremia 16:16)
Deze tekst kan zo worden uitgelegd dat het in de eerste decennia vooral ‘vissers’ waren die de Joden hielpen: hiermee worden organisaties bedoeld die Joden van over de hele wereld hielpen emigreren naar Israël. Nu zijn de ‘jagers’ aan de beurt. Door toenemend antisemitisme komen Joden steeds meer in de verdrukking, ook in Nederland, waardoor ze vaak emigreren.

Wilt u hierover doorpraten en/of elke week een verhaal als deze ontvangen, stuur dan een mail naar evangeliewoord@outlook.com