Langs de lijn

Fanatiek strijden haar dochter en mijn zoon samen om de beker. Enthousiast halen ze een kus of boks als ze gescoord hebben. Toch lukt het ons niet om hen onze ongedeelde aandacht te geven. De strijd op leven en dood die in het lichaam van haar moeder woedt, houdt ons bezet.

We weten het allebei. De uitslag van deze wedstrijd is al bepaald. De kanker gaat het hoe dan ook winnen. Dat is wat de oncoloog haar heeft verteld. Toch, houd ik rekening met het onmogelijke. Hoop ik erop. Want voor God is niets onmogelijk. Lukas 1: 37

Maar wat als Hij dat niet doet? Is God goed als Hij geneest? Maar slecht als Hij ziekte of zelfs sterven toelaat? Wil God dat wij blijven bidden om een wonder? Of, vraagt Hij een ander gebed van ons?

Ik stel haar stamelend mijn vraag. Haar antwoord verrast me. Onlangs bekeek ze een filmpje van Corrie ten Boom. Het laatste fragment had haar aangesproken. Over een Afrikaans jongetje. In zijn hut sluit hij zijn oogjes. Zachtjes prevelt hij: ‘a, b, c, d, e…’ Zijn moeder vraagt verbaasd wat hij doet. ‘Ze hebben gezegd dat ik bidden moet’, antwoordt hij zijn moeder. ‘Nu geef ik God het alfabet. Dan kan Hij er een goed gebed van maken.’

God is goed

‘Wij moeten ons realiseren dat God zoveel groter is dan wij’, gaat mijn vriendin verder. ‘Hij is wijs. En Hij is goed.’ Ik ben er stil van. Nog steeds is God goed, zelfs nu de kanker weer opspeelt. Wat een overgave aan God en Zijn wil. Wat kan ik veel van haar leren.

Zou ik dat kunnen? Belijden dat God goed is ook als Hij een streep zet door mijn verlangens en idealen? Als de weg totaal anders gaat, dan ik ook maar had kunnen bedenken? Gelukkig. In de Bijbel zie ik dat mensen worstelen met deze vragen. Psalm 73 en Job 3 Dat je eerlijk met je vragen naar God toe mag. Met je opstand zelfs. Geloofsvertrouwen is niet iets wat je altijd ter beschikking staat. Het is als goud, dat beproefd uit het vuur komt.

Gebed

Als mijn zoon ’s avonds met een glimlach van oor tot oor thuiskomt en trots de beker uit zijn sporttas vist, welt er een snik op in mijn hart. ‘O God, haar dochter heeft dit ook zo nodig. Om de beker aan haar moeder te kunnen laten zien. Spaar haar leven nog. Zegen de behandeling.’

Terwijl ik bid, dringt langzaam tot me door dat genezing niet iets is wat wij bij God kunnen claimen. Het is genade als Hij ons dat geeft. Want, wat hebben wij ervan terecht gebracht op Gods aarde? Hoe misbruiken wij onze gezondheid vaak voor onze eigen belangen. Wat kan God uit beeld zijn in ons leven. We jagen persoonlijk succes na. Of leven voor ons eigen comfort. Waarom zou God dat nog langer accepteren?

Ik realiseer me dat er iets is wat we nog veel harder nodig hebben dan gezondheid. We hebben vergeving nodig. Jezus nodig, Die in onze plaats ontzaglijk heeft willen lijden. Jesaja 53: 5 En dát geeft God altíjd aan wie Hem daarom vraagt. 1 Johannes 1: 9 Echt waar. Want God is zo veel genadiger dan wij mensen. Hij vergeeft veelvuldig! Jesaja 55: 7 en 8 Om Jezus’ wil.

Langzaam gaat mijn gebed over in lofprijzing.

Laat je reactie achter op: evangeliewoord@outlook.com
Eerder verschenen blogs lezen? Ga naar: tinyurl.com/evangeliewoord

Geschreven door: Jannette Harskamp-Vermeer