Het Laatste Avondmaal

De openingsceremonie van de Olympische Spelen maakte deze week veel emoties los. Waarom raakt de scène die een parodie lijkt te zijn op ‘het Laatste Avondmaal’ van da Vinci veel christenen zo diep?

Zou het niet hiermee te maken hebben, dat Jezus juist tijdens het laatste Avondmaal op symbolische wijze heeft duidelijk gemaakt hoe ver Zijn liefde reikt voor Zijn volgelingen? Jezus heeft lief tot in de dood.

Nieuw ritueel

Tijdens de Paasmaaltijd, die door de Joden eeuwenlang op vaste wijze wordt gevierd, doorbreekt Jezus plotsklaps de rituele volgorde van bekers en gangen. Aan de tafel wordt het ademloos stil. Wat gaat Jezus doen? Lukas 22

Jezus neemt brood in Zijn handen. En houdt het goed zichtbaar voor Zijn volgelingen vast. Dan breekt Hij het brood. Stukje na stukje. Verwonderd kijken de discipelen toe. ‘Dit brood’, zegt Jezus ‘is Mijn lichaam dat gebroken wordt voor jullie.’ Neem van het brood en eet ervan. ‘Denk, telkens wanneer je deze maaltijd gebruikt, aan Mijn liefde voor jullie tot in de dood.’ Lukas 22: 19 Herinner je hoe Ik in jullie plaats wilde sterven, om jullie het eeuwige leven te geven.

Dan pakt Jezus ook een drinkbeker van de tafel. De beker is gevuld met wijn. Ze staat symbool voor Jezus’ bloed. Jezus spreekt de liturgische woorden: ‘deze drinkbeker is het Nieuwe Testament in Mijn bloed, dat voor jullie vergoten wordt.’ Lukas 22: 20 Als een man aan zijn bruid, geeft Jezus Zijn ‘ja-woord’. En ondertekent Zijn belofte van liefde en trouw, met Zijn eigen bloed.

Heilig Avondmaal

Nog altijd gebruiken christenen deze maaltijd. Zij vieren het Heilig Avondmaal.

Een maaltijd, zo bijzonder. Zo doorademt van Jezus’ liefde voor jou. Al je zintuigen mogen mee doen, wanneer je aan Jezus’ tafel zit. Je ogen zien hoe het brood gebroken wordt. Je oren horen de oude instellingswoorden van Jezus. Je handen mogen het brood pakken en nemen in je mond. En dan mag je het proeven. Jezus’ onvoorstelbaar grote liefde voor jou.

Kun je begrijpen dat het dan pijn doet als hiermee wordt gespot?

Geschreven door: Jannette Harskamp-Vermeer