‘Dankbaar, dankbaar.’ Ik hoor het hem nog zeggen. De opa van mijn man. Ik denk dat er géén bezoek is geweest, waarbij die woorden níet over de lippen van opa kwamen. Hoe graag had ik hem langer gekend. Wat was zijn geheim?

Ging zijn leven over rozen? Was het een welvarende man? Een man van naam? Nee. Niets van dat alles. De man had het niet verder geschopt dan boerenknecht. Toen ik hem leerde kennen, namen zijn krachten af. Moest hij steeds een stukje meer inleveren. En toch klonk altijd weer het: ‘dankbaar, dankbaar’. Als een refrein in zijn leven.
Zegeningen tellen
Opa had zich de kunst eigen gemaakt om zijn zegeningen te tellen. Dat moet een stukje van het geheim zijn. Als hij zijn ogen liet gaan over de boerenkool in zijn tuin, de bonen en aardappels, dan telde hij. Maar evenzeer als oma hem zijn kopje koffie gaf. Of, als verpleegkundigen hem liefdevol verzorgden. Hij had de gave om dat op te merken. En te blíjven waarderen.
Natuurlijk, het zal een stukje karakter geweest zijn. Toch denk ik dat opa’s dankbaarheid alles te maken had met zijn geloof. Opa wist wat het betekende te leven van genade.
Nergens gedijt dankbaarheid beter dan in een nederig en ootmoedig hart.
Secularisatie
De ontevredenheid die ik zo vaak om me heen proef. Die ik, helaas, zo vaak in mijn eigen hart ontwaar. De hang naar meer, het geklaag, zou het er niet mee te maken hebben dat we ons leven niet meer zien in relatie tot God? Met het feit dat we geseculariseerd zijn gaan denken?
We realiseren ons niet dat we slechts mensjes zijn. Door God gemaakt om voor Hem te leven. Kolossenzen 1: 16. We beseffen niet dat we bij God, onze Maker, in het krijt staan. Romeinen 3: 19 Dat ons voedsel, onze gezondheid, het plekje waar we mogen wonen, gaven zijn die Hij ons geeft. Handelingen 17: 25 We realiseren ons niet dat we met onze ik-gerichte levenshouding zonde op zonde stapelen. 2 Timotheüs 3: 2 Maar ook zien we de grote liefde niet, die God voor ons heeft. Romeinen 5: 8 Dat Hij om ons te redden, Zijn Zoon gaf. Jezus, Die plaatsvervangend voor de zonde wilde boeten aan het kruis. Johannes 3: 16
Geheim
Opa’s ogen zijn er voor open gegaan. En hij is er nooit over uit verwonderd geraakt. Dat God hem, zondaar, genadig wilde zijn. Eigenlijk was dat zó groot voor hem dat hij juist daar géén woorden voor had. Hij heeft daar nooit veel over gesproken. Maar ik weet ergens wel zeker dat juist deze liefde, van God voor hem, het geheim van zijn tevreden en dankbaar leven was.
Ik ben jaloers op opa.
Woensdag 5 november 2025 is het dankdag. Een dag om God te danken voor de oogst. Ik merk dat ik zo’n dag hard nodig heb, om me weer te oefenen in dankbaarheid.
Doe jij ook mee?
God Zelf nodigt je er toe uit als Hij zegt: ‘wees dankbaar’. Kolossenzen 3: 15
Hartelijk welkom bij één van de dankdagdiensten.
Om 9.30 uur en 19.30 uur in de Immanuelkerk.
Geschreven door: Jannette Harskamp-Vermeer
Reacties welkom op: evangeliewoord@outlook.com
Deze website gebruikt cookies. Door gebruik te maken van deze website, geef je aan akkoord te zijn met het gebruik van cookies. Lees meer