Domoren bestaan niet

Wow, wat ben jij ongelooflijk slim! Nee, niet omkijken. Ik bedoel jou, die deze tekst leest. ‘Nou, zo slim ben ik ook weer niet,’ hoor ik je mompelen. En toch houd ik vol: jij bent ontzettend slim. Lees maar verder.

In die ‘grijze massa’ van je – waar iemand anders soms misschien wat laatdunkend over doet – zitten maar liefst honderd miljard zenuwcellen. En allemaal staan ze met elkaar in contact via honderden biljoenen verbindingen.
Om een voorstelling te maken van hoeveel verbindingen dat zijn: stel je een dicht oerwoud voor dat de helft van Amerika beslaat. Als elke boom honderdduizend bladeren heeft, zou het aantal verbindingen in je hersenen evenveel zijn als het totale aantal bladeren in dat hele bos. Laat dat eens bezinken… Veel hè?

Je beschikt dus over een enorme capaciteit aan verwerkingskracht. In computertermen uitgedrukt: je hebt heel wat Gigahertz tussen je oren zitten. IBM’s krachtige supercomputer Blue Gene kon in 2006 iets van 250 biljoen berekeningen per seconde uitvoeren. ‘Daarmee was hij in staat om het zenuwstelsel van een slak na te bootsen’, zo vergelijkt neurobioloog Michel Hofman. ‘Dan praten we over 10.000 tot 20.000 zenuwcellen’. Maar dat is peanuts vergeleken met je brein. Je haalt die slak links in, waarna je hem – na een rondje om de aarde – rechts weer voorbij fietst, want je hebt maar liefst honderd miljard zenuwcellen tussen je oren zitten.

Nog een compliment: je geheugen is ook uitmuntend! Het netwerk aan verbindingen in je hersenen overtreft ruimschoots de complexiteit van alle communicatienetwerken op aarde. Je herinneringen worden niet op een vaste plek in je hersenen opgeslagen. Ze zitten door het hele netwerk heen verweven. Elk kruispunt tussen de verbindingen heeft het vermogen om van dat geheugen deel uit te maken.
Heb je pas een nieuwe pc gekocht met 32 Gigabytes aan werkgeheugen? Het ‘werkgeheugen’ in je bovenkamer is nagenoeg oneindig. In die anderhalve kilo hersenen zit genoeg informatie om 20 miljoen boeken mee te vullen.
Duizelt het je al? Het is ook niet te begrijpen. De mens zit zo geweldig in elkaar! En niet alleen jij. In dit licht bezien bestaan er eigenlijk geen domoren. God heeft de mens gemaakt als kroon op de schepping. Naar Zijn beeld. Dat we na kunnen denken, weloverwogen keuzes kunnen maken, een vrije wil hebben en onze gedachten kunnen verwoorden… dat zijn allemaal dingen waarin mensen zich onderscheiden van dieren. God heeft dat zo gewild. Hij wil voor ons het beste.
Zo startte Hij, toen Hij de wereld schiep waarop alles goed was. En zo gaat Hij verder. Hij heeft nog steeds het goede met ons voor. Ondanks dat de mens telkens voor zichzelf kiest en zelf god wil zijn (zo kwam de eerste zonde in de wereld) wil God de situatie herstellen. Hij wil dat het wordt zoals het begon; dat mensen genieten van de aarde en hemel, waar ze eeuwig mogen proeven van al het goede dat God voor hen heeft voorbereid.

Verlang je daarnaar? De Weg om er te komen loopt naar Gods Zoon, Jezus Christus. Hij heeft zich als een onschuldig Lam geofferd, om te betalen voor alle zonden. Wie Hem nederig te voet valt en aan Hem schuld belijdt, die zal Hij niet wegsturen.

O HEERE, onze Heere! hoe heerlijk is Uw Naam op de hele aarde! U, die Uw majesteit gesteld hebt boven de hemelen. (…) Als ik Uw hemel aanzie, het werk van Uw vingers, de maan en de sterren, die U bereid hebt; wat is de mens, dat U aan hem gedenkt? (…) En hebt hem een weinig minder gemaakt dan de engelen, en hebt hem met eer en heerlijkheid gekroond?
(Psalm 8:2-6)

Wilt u hierover doorpraten en/of elke week een verhaal als deze ontvangen, stuur dan een mail naar evangeliewoord@outlook.com