Dienstplicht

Dat onze dochter voor Nederlands een betoog moet houden, is niemand in ons gezin ontgaan. Wat een stress. Waarover moet ze het doen? Enthousiast reiken haar broers ideeën aan. Van suikertaks tot het afschaffen van de kartonnen rietjes. En niet te vergeten het huidige belastingstelsel, waardoor éénverdieners onevenredig zwaar belast worden.

Ondanks alle spontane betogen en discussies hierover aan tafel, zit er geen bruikbaar idee bij. Volgens onze dochter dan. Enkele weken later verrast ze ons. Ze heeft een thema! Te vuur en te zwaard gaat ze het idee verdedigen dat de dienstplicht weer ingesteld moet worden.

Verplichte dienstplicht zou haar gevoel van veiligheid verhogen. Een sterk leger is niet gek in de wereld van nu, waarin iedereen met iedereen oorlog lijkt te gaan voeren. Maar minstens zo belangrijk vindt zij het opvoedkundige effect van dienstplicht. Mensen moeten weer leren simpelweg te gehoorzamen, respect te tonen, groepsbelang te stellen boven individueel belang.

Gehoorzaamheid

Ik vind het opmerkelijk. Gehoorzaamheid moet weer op de kaart komen te staan. En dat zegt een puber van vijftien jaar. Haar broers vallen haar bij. Iedereen doet maar waar hij zin in heeft. Op school ontvangen docenten weinig respect. En ik glimlach. Want, hoe lastig vinden ze het soms zelf om simpelweg te gehoorzamen.

Maar hoe zit dat eigenlijk bij mij? Druist gehoorzaamheid ook niet lijnrecht in tegen mijn zelfbewuste staan in de wereld? Denk ik ongemerkt ook niet dat ik best zelf weet wat goed en fout is? Dat ik mijn eigen keuzes kan maken? Om voetstoots iemand te volgen, daarvoor ben ik veel te eigenwijs. Ik weet niet of ik het er wel beter afgebracht zou hebben als ooit koning Saul in de Bijbel.

Saul

Saul staat oog in oog met een enorme legermacht. Dertigduizend wagens, zesduizend Filistijnse ruiters. En dan nog voetvolk, niet te tellen (1 Samuël 13:5). Het grondoffensief kan echter pas beginnen, nadat er door de profeet Samuël geofferd is. Zeven lange dagen van wachten volgen. En ondertussen gaat het moreel onder de gelederen van Saul zienderogen achteruit. Ze worden bevangen door angst. Kruipen weg in holen en spelonken. Dat kan Saul niet langer aanzien. En daarom besluit hij eigenhandig een offer te brengen, tegen Gods bevel in. Hij is ongehoorzaam.

Op dat moment verschijnt Samuël op het toneel. Streng bevraagt hij de koning. Wat heeft u gedaan? Hij is niet zuinig in zijn kritiek. ‘U hebt heel dwaas gehandeld. Uw koninkrijk zal niet bevestigd worden’ (1 Samuël 13: 13).

Vragen

Later in een vergelijkbare situatie probeert Samuël Saul aan het denken te zetten. Hij legt hem een paar vragen voor. Saul wat denk je? Is offeren voor God van evenveel waarde als gehoorzaam zijn? Heeft God daar evenveel plezier in? (1 Samuël 15: 22)

Ik weet niet welk antwoord jij op deze vraag zou geven? Welke waarde hebben godsdienstige rituelen in vergelijking met kinderlijke gehoorzaamheid aan God? Samuël geeft zelf het antwoord. Gehoorzaamheid is béter dan vlees-offers. Doen wat God zegt is béter dan geofferd schapenvet. Luister goed: voor God is ongehoorzaamheid net zo erg als toverij. Eigenwijsheid staat gelijk aan het aanbidden van afgoden (1 Samuël 15: 23)

Wow! Een nadenkertje. Zeker voor mij, die vaak behoorlijk goed weet wat ík wil en ík vind.

Geven wij God de eer van gehoorzaamheid? Van blindelings vertrouwen op Zijn leiding, Zijn wijsheid, Zijn goedheid ook? Durf ik mijn eigen ideeën te onderwerpen aan Zijn zoveel hogere plan? God is mijn vertrouwen, respect en gehoorzaamheid zeker weten waard. Maar, ik heb nog veel te leren. Dienstplicht zou voor mij niet verkeerd zijn. ‘In dienst bij God.’

Geschreven door Jannette Harskamp-Vermeer
Reacties welkom op evangeliewoord@outlook.com