De omgekeerde wereld

Grote lol hebben ze met elkaar. De drie jongste kids. Ze spelen ‘de omgekeerde wereld’. ‘Ja’, is ‘nee’. En ‘nee’ is ‘ja’. Na een tijdje ben je helemaal de kluts kwijt. Als ze ook de namen door elkaar husselen, luisteren, praten wordt en de opdracht om te stoppen, alleen een signaal om vooral door te gaan.

Ineens moet ik weer aan hun spelletje denken. Terwijl ik nadenk over Jezus’ lijden en sterven. Middenin de veertig dagen tijd. De periode waarin we als christenen speciaal stilstaan bij het lijden wat Jezus voor ons heeft doorstaan.

Want, wat hier gebeurt, is werkelijk de omgekeerde wereld. Niet mensen brengen God een offer. Niet mensen geven iets kostbaars van zichzelf aan God. Maar God offert iets voor de mensen. God offert Iemand voor mensen. Hij offert geen dier. Hij offert geen kruiden. Hij geeft niet een klein beetje van het vele dat Hij heeft. Maar Hij offert, Zijn enige, Zijn eigen Zoon, Die Hij liefheeft.

Onbevattelijk. En dit is geen spelletje. Maar écht.

Gunstig stemmen

Al de eeuwen door hebben mensen offers gebracht, in een poging de godheid gunstig te stemmen. Veel goden zijn door de mensen als veeleisend ervaren. In hun wanhoop gingen mensen tot het uiterste. Hun laatste varken offerden ze op. En zelfs zijn er mensen geweest die hun kleine baby’s hebben opgeofferd aan hun god. Helaas, vaak zonder resultaat. De hongersnood hield niet op. De gezondheid keerde niet terug.

Nu, anno 2024, offeren mensen nog veel op voor hun idealen. Tijd, kosten, noch moeiten worden gespaard voor de perfecte spieropbouw en gezondheid. Relaties worden opgeofferd voor die volgende stap in je carrière. Kind belangen moeten wijken voor jouw optimale seksuele genoegens. Het offer dat je brengt, moet je iets opleveren. Er is zelfs een Latijnse term voor ‘do ut des’ ‘ik geef, opdat u iets teruggeeft’.

God offert

Maar op de kruisheuvel gebeurt iets totaal anders. Daar wordt geen offer gebracht om er zelf voordeel uit te halen. Daar offert God Zijn eigen Zoon. God wil dat Hij vastgespijkerd wordt en gedood (Jesaja 53: 10) En dat niet om er zelf een ‘slaatje uit te slaan’. Maar om een mensheid die zich van Hem heeft afgekeerd, met Zichzelf te verzoenen (2 Korinthe 5: 19) Om mensen goed te kunnen doen. Om het oordeel dat de mens over zich heeft afgeroepen, weg te nemen (Handelingen 8: 33). Dit offer is volkomen onzelfzuchtig.

Met dit offer komt God ons tegemoet. Hij biedt het ons aan. En dringt er bij ons op aan om ons door dit offer met Hem te verzoenen (2 Korinthe 5: 20).

Ik weet niet hoe het jou vergaat. Maar hier gaat toch alles op zijn kop. Heel je denken over offers en over God wordt onderuit gehaald. Niet wij moeten op de één of andere manier bij God in een goed blaadje zien te komen (Romeinen 4: 5). Niet onze offers leggen gewicht in de schaal. Maar hier schenkt God óns Het offer. Wij hoeven niet te geven, maar wij mogen ontvangen. God is niet wreed, nooit tevreden en veeleisend. Maar Hij is precies omgekeerd: eindeloos goed, genadig en liefdevol. (Psalm 86: 5 en 15). Hij betaalt onze rekening. En scheldt ons kwijt wat wij misdeden (Psalm 103: 12).

Ook al ken ik het verhaal van Jezus’ kruisdood al mijn hele leven, bij de meditatie hierover duizelde het me ineens. Hoe ongekend! Wat een omgekeerde wereld.

‘Want bij hoge uitzondering zal iemand voor een rechtvaardige sterven; hoogstens heeft iemand de moed om voor de goede mens te sterven. God echter bevestigt Zijn liefde voor ons daarin dat Christus voor ons gestorven is toen wij nog zondaars waren.’ (Romeinen 5: 7 en 8)

Reacties welkom: evangeliewoord@outlook.com

Geschreven door Jannette Harskamp-Vermeer